On cümlelik bir hayat! 3 çocuk babası, Üsküdar belediyesinde şirket işçisi olarak çalışan, ailesinin geçimini dert edinmiş Zekeriya GÖREN, çocuklarının geleceği için çalışan, bir lokma için çalışan Zekeriya yaşam için mücadele ederken, hayat pahallılığı, artan kiralar, evlatlarına maddi olarak yetemiyor oluşu, ek iş yaparak gecesini gündüzüne katan Zekeriya artık hayata tutunamayıp,aramızdan ayrıldı.Yapız delikanlı, aile babası Zekeriya neden hayatını sonlandırmayı seçti? Nedenini çok belli,o bir babaydı, çocuklarına bir ayakkabı dahi alamıyordu, ayın sonunu getiremiyor sürekli daha fazlasını yapması gerekiyordu.Çocuklarının ve eşinin yüzüne bakamıyor kahroluyordu, “bu şekilde yaşamaktansa, bir Zekeriya’da eksik olsun” diyerek canına kıydı,yüreği güzel baba… Sonrasında ne olacak bu yavrularının , eşinin hali diye düşündü elbette , “ göz görmezse, gönül katlanır. Bu acziyeti yaşamak ölümden beter” diye düşündü , ipi boynuna geçirdi Zekeriya,artık anlamsızdı yaşamak,ailesine hak ettiği gibi bakamamak yaşamdan bile ağır gelmişti, onu duyan yoktu,olmayacaktıda. Artık Zekeriya yok, daha yazacak, kelimelere dökecek çok şey var ama yüreğime ağır geliyor. Evlatların evlatlarımız, emanetin emanetimiz , sen rahat uyu koca yürekli güzel baba Zekeriya. Allah’ım sen rahmetin ile mukafatlandır.Hepimizin başı sağolsun. Ailesine ve kederli yakınlarına baş sağlığı dilerim.